WAAR STAAT EQUINOX VOOR?
Met Equinox bied ik een plek voor verandering, waarin ik jou, je team of je organisatie help met het navigeren door mist die een verandering met zich meebrengt.
De term “equinox” komt van het Latijnse woord “aequinoctium”, wat “gelijke nacht” betekent en verwijst naar het moment dat de zon loodrecht boven de evenaar staat.
De term “equinox” komt van het Latijnse woord “aequinoctium”, wat “gelijke nacht” betekent en verwijst naar het moment dat de zon loodrecht boven de evenaar staat. Tijdens de equinox is het grofweg overal ter wereld 12 uur dag en 12 uur nacht. Dit fenomeen vindt twee keer per jaar plaats (rond 20 maart en 23 september) en luidt het begin in van de overgang van zomer naar winter en andersom.
De equinox is dus een tijd van balans tussen dag en nacht, licht en donker en (het begin) van een overgangsfase. Bij verandering kom jij, of komt je team/organisatie ook in een overgangsfase terecht. Een fase waarin je niet meer het oude bent, maar ook nog niet helemaal het nieuwe.
Sta jij, of staan jullie voor een verandering? Vanuit Equinox begeleid ik bij elke stap van het veranderproces, door een veilige en ondersteunende ruimte te bieden voor ontwikkeling en groei.
Mijn uitgangspunt
Ratio & gevoel
Ik geloof dat voor échte verandering het belangrijk is om zowel ratio als gevoel te combineren. Vanuit de sociale wetenschappen breng ik kennis mee over hoe menselijk gedrag werkt, hoe je analyseert waarom het gewenste gedrag uitblijft en met welke interventies en stappen je voor gedragsverandering zorgt. Tegelijkertijd heb ik in mijn werk ondervonden dat het net zo belangrijk is om ook de menselijke ervaring mee te nemen. Te onderzoeken wat er speelt in de onderstroom, wat er gevoelt wordt, onuitgesproken blijft en wat je niet direct kunt meten. Door een combinatie te maken van beide kanten heb ik gezien hoe er opeens ruimte voor verandering ontstaat en het plotseling weer kan gaan stromen.
Licht & donker
Iets anders dat ik met schade en schande heb moeten leren is dat wij als mens de (niet productieve) neiging hebben om verdriet, verlies en (emotionele) pijn uit de weg te gaan.
We willen liever niet naar de pijn toe, we vermijden die – omdat we bang zijn dat het ons slechter laat voelen. Het vermijden of onderdrukken van emoties kan op korte termijn een gevoel van controle bieden, maar vanuit wetenschappelijk onderzoek weten we hoe dit op de lange termijn kan het leiden tot emotionele spanning, (innerlijke) conflicten en zelfs gezondheidsproblemen. Tegelijkertijd laat onderzoek zien hoe belangrijk het is om ruimte te geven aan deze emoties in het verwerkingsproces en uiteindelijk verder te gaan.
Deze neiging werkt ook door in het vak van de veranderaar. De neiging is namelijk om je te richten op de positieve kant van de verandering. Waarom wordt het mooier of beter en wat is het wenkende perspectief voor diegene die veranderd wordt? Mensen die niet mee bewegen worden dan als dwarsliggers gezien, waarom doe ze nou zo moeilijk?
In mijn tijd als directeur bij de Behavior Change Group heb ik ondervonden waarom deze aanpak tekort schiet. Pas toen we ruimte gaven aan het verlies dat onze reorganisatie met zich meebracht lukte het om de echte beweging op gang te brengen. Sindsdien geef ik in mijn aanpak aandacht aan zowel het ‘licht’ als ‘donker’ bij een verandering.
Een belangrijke voorwaarde voor structurele vooruitgang is dat de mensen met wie ik samenwerk het eigenaarschap houden over de verandering. Dit zorgt er namelijk niet alleen voor dat jij, je team, of je organisatie succesvol verandert, maar ook sterker en veerkrachtiger wordt in de aanpak van toekomstige uitdagingen.
Dit betekent dat we samen, in co-creatie aan de slag gaan. Mijn focus ligt op het gebied van organisatiecultuur en (persoonlijk) leiderschap. Hierbij maak ik een combinatie van de lessen die ik heb geleerd als directeur bij de Behavior Change Group en mijn ervaringen als consultant in organisatieontwikkeling.
Dat doe ik vanuit een holistische benadering, waarbij ik mijn basis als sociaal- en organisatiepsycholoog combineer met veranderkunde, interventiekunde, corporate antropologie en bedrijfskunde.
Over mij
Ik ben Gert Slob – van den Akker. Als klein kind verwonderde ik mij al over de wereld, ik onderwierp mijn ouders – en iedereen die in de buurt was – aan een vragenvuur om mijn nieuwsgierigheid te stillen. Al snel ontstond een fascinatie voor mensen en wat hen drijft. Ik was er vroeg bij, want op 11-jarige leeftijd voerde ik mijn eerste sociaal psychologische ‘experiment’ uit.
Na een omzwerving via de studie Industrial Design Engineering kwam ik weer terug bij mijn eerste liefde, de psychologie. Inmiddels ben ik een ervaren gedrags- en organisatiepsycholoog, maar die drang om alles te begrijpen heb ik nog steeds. Hiervoor was ik directeur bij de Behavior Change Group en docent en bij onderwijsinstituut Behavior Change Academy.
De mooiste dingen ontstaan bij mij als ik een complex probleem onder ogen krijg. Uit frustratie dat ik deze ‘noot’ nog niet kan kraken ga ik op zoek naar nieuwe informatie, kennis, modellen en theorieën om de puzzel op te lossen.
Naast dat ik graag met dit soort complexe problemen bezig ben, ben ik een gepassioneerde verhalenverteller. In mijn verhalen neem ik mensen mee in de wereld van organisatieverandering, cultuur & leiderschap en probeer ik anderen te leren hoe zij verschil kunnen maken voor de wereld om hen heen.
Ervaring
De afgelopen jaren heb ik onder andere opdrachten gedaan voor:
Wat anderen over mij zeggen
